اهداف بازی: بهبود سرعت در انجام عمل ها و عکس العمل ها، توانایی تصمیم گیری در زمان کوتاه و افزایش چابکی

تعداد بازیکنان: 8 نفر به بالا

ابزار بازی: نیاز به ابزاری ندارد

محوطه بازی: فضای باز

شرح بازی: مربی یا معلم ورزش، بچه های داوطلب را در محوطه گرد هم می آورد و در نزدیکی گوشه های محوطه دایره هایی را رسم می کند، سپس آن ها را در دسته های 3 یا 4 نفری تقسیم می کند و از هر دسته یکی به عنوان خرگوش در وسط دایره ها می نشیند و بقیه افراد گروه ها با دست به دست هم دادن و حلقه زدن در محیط دایره، لانه ای درست می کنند و خرگوش را در وسط می گیرند. تقسیم ها توسط مربی ، طوری انجام می شود که 2 نفر هم به عنوان های شکارچی و خرگوش بی لانه در وسط محوطه  به فاصله دو متری از هم، گوش به فرمان می ایستند. به محض اشاره مربی، شکارچی، خرگوش بی لانه را دنبال می کند تا او را با دست لمس کند و خرگوش بی لانه نیز با فرار سعی می کند، خود را به یکی از لانه ها برساند تا از دست شکارچی در امان باشد. چون در هر لانه، فقط یک خرگوش می تواند پناه بگیرد، ناگزیر خرگوش فراری به هر لانه برود باید خرگوش درون لانه، لانه را ترک کند و مورد تعقیب شکارچی قرار بگیرد.هرگاه شکارچی بتواند خرگوش را لمس کند، موقعیت نقش ها عوض می شود، یعنی خرگوش، شکارچی می شود و شکارچی، خرگوش!بازی به همین صورت ادامه پیدا می کند و به دلیل این که بازی برای افراد روی محیط دایره یا لانه، کسل کننده نباشد، به ترتیب و نوبت در نقش شکارچی و خرگوش ظاهر می شوند.در این بازی اگر خرگوش درون لانه با آمدن خرگوش فراری، لانه را ترک نکند، در داخل لانه نیز از دست شکارچی در امان نخواهد بود و هم چنین اگر خرگوش بدون دلیل لانه ای را ترک کند، شکارچی می تواند آن لانه را اشغال کند که در این صورت خرگوش خطاکار، نقش شکارچی را بازی خواهد کرد.

نکات: 1- نوع دیگر از این بازی هست که با وجود 4 خرگوش بی لانه اجرا می شود. خرگوش هایی که لانه ندارند با شنیدن کلمه «عوض» از سوی خرگوش بی لانه، به تعویض لانه های خود اقدام می کنندو خرگوش بی لانه نیز باید حواس خود را جمع و در یک فرصت مناسب یکی از آن ها را اشغال کند.2- این بازی با اندک تغییرهایی، نام های متفاوتی مانند خرگوش و شکارچی، سنجاب و روباه، خرگوش بی لانه، سنجاب بی درخت، بوحاخ توتدی به خود می گیرد.

نتیجه بازی: با انجام این قبیل بازی ها، مهارت های بدنی، اعتماد به نفس، اتکا به خویشتن (چه در مراحل تحصیل و چه در مراحل کار و زندگی) در جسم و جان کودک ایجاد می شود.

اهداف بازی: چابکی، قدرت در پریدن، کنترل بدن و تقویت عضلات کمربند شانه

تعداد بازیکنان: 3 نفر به بالا

ابزار بازی: به ابزاری نیاز ندارد

محوطه بازی: فضای باز

شرح بازی: با توجه به تعداد شرکت کنندگان چند نفر به حالت رکوع در فاصله های یکسان از یکدیگر قرار می گیرند. بعد بازیکنان دیگر، نوبتی از روی پشت آن ها می پرند و اگر هر کدام پایش به پشت یکی از آن ها برخورد کند در ته صف قرار می گیرد و او هم باید پشت خود را خم کند و از پریدن محروم می شود. این بازی هم چنان ادامه پیدا می کند تا جایی که همه افراد به جز یک نفر بازی را می بازند. در نهایت فرد باقی مانده به عنوان نفر ممتاز شناخته می شود و جایزه اش این است که از تک تک افراد سواری (کولی) می گیرد.

اهداف بازی: سرگرمی و نشاط، افزایش سرعت، چابکی و استقامت عضلانی

تعداد بازیکنان: 6 تا 12 نفر

ابزاربازی: به ابزاری نیاز ندارد

محوطه بازی: فضای باز

شرح بازی: این بازی با 2 گروه 3 نفری آغاز می شود. قبل از بازی، دایره ای به قطر 2 متر روی زمین رسم می کنند و بعد از قرعه کشی و تعیین گروه آغاز کننده بازی، گروه بازنده وسط دایره قرار می گیرد.چینش گروه بدین شکل است که یک نفر به حالت خمیده (در حالت رکوع) می ایستد و دو نفر دیگر باید از او محافظت کنند. گروه بیرون دایره سعی می کند، به دور از چشم محافظان به طرف شخص خمیده برود و بر پشتش سوار شود. اگر کسی موفق به این کار شود، نتیجه اش این است که سه نفر وسط دایره باید به سه نفر بیرون دایره تا جایگاه مشخصی که تعیین کرده اند، سواری بدهند. اگر چنان چه گروه بیرون موفق به انجام کار نشود و گروه داخل دایره با پا آن ها را بزند، گروه بیرون، بازی را می بازد و باید به جای گروه داخل، وسط دایره برود. این بازی به همین شیوه ادامه می یابد.تنبیه و تشویق این بازی همان سواری دادن گروه بازنده به گروه برنده است. ادامه بازی با توافق 2 گروه خواهد بود.